Δοκιμή Mazda 3 1.6 Touring

Τα πάντα είναι θέμα χρωμάτων. Η διάθεση μας, τα συναισθήματα μας, οι αναμνήσεις μας, η έλξη ή η απέχθεια όλα μπορούν να εκφραστούν από ένα χρώμα. Βλέπεις μαύρο και σου εμπνέει μία σοβαρότητα ή σε ακραία κατάσταση μία θλίψη. Βλέπεις γκρι και γίνεσαι αποδέκτης μίας συντηρητικότητας. Βλέπεις πολύχρωμους συνδυασμούς και διαχέεσαι από μία ευδαιμονία, μία ανεξήγητη χαρά.

Είναι βέβαια και θέμα κουλτούρας η επεξήγηση των χρωμάτων. Για παράδειγμα το άσπρο στην Ελλάδα και ειδικά για τις γυναίκες είναι η εφηβική εμμονή μέχρι να φορέσουν το άσπρο φόρεμα με την δαντελένια ουρά, ενώ για τους Βουδιστές Ιάπωνες είναι το παραδοσιακό χρώμα της λύπης. Στην αυτοκίνηση από την άλλη είναι το χρώμα του συρμού τα τελευταία χρόνια. Παλιά, όταν βλέπαμε άσπρο αυτοκίνητο, λέγαμε ειρωνικά «να ο γαλατάς της γειτονιάς», σήμερα νιώθουμε κολακευμένοι να οδηγούμε άσπρα, με ένα τόνο μπεζ αυτοκίνητα. Για τους Ιάπωνες όμως πάλι, τα αυτοκίνητα με τέτοιο χρώμα έχουν ιστορική σημασία. Είναι το χρώμα της αγωνιστικής τους κληρονομιάς.

Άσπρο ήταν και το Mazda 3 όταν το παρέλαβα από την ΕΛΜΑ. Σε μία αγορά κατάμεστη από γερμανικά αυτοκίνητα, ο εκπρόσωπος της Mazda όχι μόνο περνάει απαρατήρητος από πολλούς αλλά έχει πολύ δύσκολο έργο να αλλάξει την μονόπλευρή εντύπωση αυτών. Στο άσπρο όμως, το νέο 3 τολμώ να πω ότι κερδίζει τον παρατηρητή, είναι πιο όμορφο από τον προκάτοχό του και πιο εντυπωσιακό από τα 3άρια σε άλλα χρώματα. Μπορεί το αμάξωμα του να θυμίζει το προηγούμενο, με αυξημένο κατά 45mm μήκος και κατά 5mm ύψος, αλλά η αρχιτεκτονική του ακολουθεί αυτή των Mazda 6, 2 και RX-8. Όντως τα φώτα και τα φτερά θυμίζουν το τετραθέσιο πισωκίνητο, ενώ ο εμπρός προφυλακτήρας θυμίζει κάτι από το Furai. Οι σχεδιαστές προσπάθησαν να δώσουν δυναμικό επιθετικό χαρακτήρα, με καθαρές γραμμές και σχεδιασμό που εστιάζει στο κέντρο του αυτοκινήτου. Το πέτυχαν κάνοντας το αιχμηρό, με όλες τις γραμμές να οδηγούν στο κέντρο του εμπρός προφυλακτήρας, ο οποίος πλέον διαθέτει μία μονοκόμματη εισαγωγή με το καπό να έρχεται πιο χαμηλά, κάνοντας το πιο άγριο. Και το πίσω μέρος ακολουθεί την ίδια λογική. Έχει παρόμοιο σχήμα με το προηγούμενο, αλλά τα C-pillar έχουν νέα σχεδίαση και τα φώτα μοιάζουν με Ιάπωνα που σφίγγεται!

Και στο εσωτερικό οι αλλαγές είναι ευχάριστες, με σκοπό την αναβάθμιση της ποιότητας. Το ταμπλό είναι σαν να βρίσκεται σε δύο επίπεδα, και μαζί με την όμορφα σχεδιασμένη κεντρική κονσόλα (Sweaping S την ονομάζει η Mazda), τα μαλακά υλικά σε ορισμένα σημεία, και τα πολύ καλά σε αίσθηση μπουτόν, δείχνουν τις ευρωπαϊκές επιρροές και επιταγές. Βέβαια, τα μουντά και σκληρά πλαστικά όπως αυτά στην περιοχή των μπουτόν των παραθύρων δηλώνει την ανάγκη για χαμηλό κόστος.

Είναι όμως ένα ωραίο περιβάλλον και αισθάνεσαι άνετα πίσω από το τιμόνι του Mazda 3. Βολεύτηκα αμέσως στο κάθισμα χωρίς καμία ρύθμιση και αναλογιζόμουν αν ο προηγούμενος οδηγός ήταν κλώνος μου, ή απλά έχει κάνει τόσο καλή δουλειά η Mazda στην εργονομία. Τα χειριστήρια στο τιμόνι είναι εύχρηστα, με σωστή διαρρύθμιση (ξέρω ότι μπορεί να ακούγομαι σαν αρχιτέκτονας, αλλά η διάταξη παίζει ρόλο στην άνεση) και νιώθεις σαν DJ πίσω από τα decks με την μπλε φωτεινή γραμμή στο ραδιο-cd να πάλλεται όταν ανεβοκατεβάζεις την ένταση.

Η γενική αίσθηση του 3 είναι ενός στιβαρού, σφιχτού αυτοκινήτου. Πιάνεις το λεβιέ που, όπως και στα υπόλοιπα νέα Mazda είναι πιο κοντά στον οδηγό και αντιλαμβάνεσαι ότι το πρώτης γενιάς MX-5 έδωσε τις βάσεις για την κατασκευή εκπληκτικών κιβωτίων από την ιαπωνική φίρμα. Σφιχτή αίσθηση, σαφές κούμπωμα, σωστές διαδρομές και μόνο αν έχεις ακρωτηριασμένη παλάμη υπάρχει πιθανότητα να χάσεις αλλαγή. Το ηλεκρτοϋδραυλικό τιμόνι είναι βαρύ, επικοινωνεί μαζί σου ανά πάσα στιγμή. Ο Συμπλέκτης έχει το ιδανικό βάρος για να νιώθεις ότι χρησιμοποιείς ένα μηχανολογικό εξάρτημα που παίζει ρόλο στην οδήγηση και όχι απλά ένα αναίσθητο πετάλι που το χρησιμοποιείς επειδή έτσι έμαθες στην σχολή οδηγών. Το ίδιο νιώθεις και για το ηλεκτρόγκαζο και κάθε φορά που το πατάς, καταλαβαίνεις ότι διαχειρίζεται το άνοιγμα της πεταλούδας και όχι την βελόνα μιας ραπτομηχανής.

Όσο ανεβαίνουν τα χιλιόμετρα θαυμάζεις όλο και περισσότερο την C1 πλατφόρμα της Ford. Όπως και στο Focus, έτσι και σε αυτό, τα γόνατα McPherson εμπρός και οι πολλαπλοί σύνδεσμοι πίσω, προσφέρουν μία σταθερή ασφαλής και προβλέψιμη κύλιση. Η ανάρτηση είναι ένα κλικ πιο σκληρή αλλά δεν γίνεται αντιληπτή από τον πόνο στην σπονδυλική στήλη, αλλά από το υπόκωφο θόρυβο όταν πέφτει σε λακκούβες. Διαχειρίζεται όμως πολύ καλά κάθε κατάσταση, ενώ σε πολύ γρήγορους ρυθμούς το βάρβαρο DSC, θα σταματήσει τις ορέξεις του οδηγού. Who cares, αφού απενεργοποιείται πλήρως, υποδηλώνοντας την εμπιστοσύνη της ιαπωνικής φίρμας στο πλαίσιο του 3.

Από την άλλη όμως, η ανάρτηση και το DSC δεν έχουν πολύ δύσκολη δουλειά, αφού τα 105Ps του 1,6lt MZR είναι λίγα. Μπορεί να είναι ο κινητήρας που προτιμήθηκε από τα 2/3 των ευρωπαίων αγοραστών του Mazda 3 TS2, η δύναμη του όμως σίγουρα δεν εντυπωσιάζει. Αυτό που εντυπωσιάζει όμως είναι η χαμηλή κατανάλωση. Η πολύ καλή αεροδυναμική σχεδίαση που προσφέρει 0,30 συντελεστή οπισθέλκουσας, σε συνδυασμό με το μειωμένο κατά 15kg βάρος του, αλλά και την σωστή κλιμάκωση του κιβωτίου, γράφουν 8,5lt/100km στο trip computer του μικρομεσαίου χωρίς ιδιαίτερη προσοχή στο γκάζι. Μια ιαπωνική απάντηση αξιοπιστίας για οικονομία καυσίμου!

Τελικά μήπως το χρώμα έρχεται σε δεύτερη μοίρα; Το Mazda 3 έχει όλα τα potentials, πλην του κινητήρα, να κερδίσει τον αγοραστή. Έχει πολλά στοιχεία που μπορείς να αξιολογήσεις όσο περισσότερο ζεις μαζί του. Είναι σαν μία γυναίκα που αρχικά σε εντυπωσιάζει εμφανισιακά και όταν ζήσεις μαζί της και δεις συνολικά τον χαρακτήρα της, εκτιμάς τον εσωτερικό της κόσμο και η εμφάνιση είναι δεδομένη και δευτερεύουσας σημασίας.

Τιμή: 17.900€
Κινητήρας: Τετρακύλινδρος σε σειρά, 1.598cc
Ιπποδύναμη: 105Ps/6.000rpm
Μετάδοση: Χειροκίνητο κιβώτιο 5 σχέσεων
Επιτάχυνση: 0-100km/h 12,2sec
Τελική ταχύτητα: 184km/h
Βάρος: 1.180kg
Κατανάλωση: 6,3lt/100km
Εκπομπές CO2:149gr/km